Rhiannon obserwowała przez chwile w milczeniu Elme. Oczekiwała tego, że zaraz odpowie jej coś co mogłoby pomóc popchać ich rozmowę na przód. Podskoczyła nieznacznie w miejscu, kiedy usłyszała nad swoich uchem głos Masakakiego. Uchylała już usta, aby bardziej doprecyzować powód swojej wizyty, jednak zielonowłosa ją uprzedziła
-Mam dzisiaj wolniejszy dzień, to pomyślałam sobie, że poszukam jakiegoś zajęcia- Odpowiedziała i uśmiechnęła się lekko. Byłaby w stanie zrobić naprawdę dużo, aby tylko wyrwać się z pałacu, jednak kiedy Elme zaczęła opowiadać o tym w jaki sposób wydobywa się owy surowiec, to mina jak i zapał Rhiannon odrobinę opadł. Nie przypuszczała, że ten metal jest wydobywany w tak ciężkich warunkach. Oczami wyobraźni widziała jaką kopalnie do której wystarczyło zejść, ale z drugiej strony gdyby byłoby to takie proste to Elme mogłaby sama sobie załatwić dostawę tego metalu
-Może pomysł z piractwem nie był taki złyRzuciła w stronę Masakakiego, chociaż z perspektywy Elme odezwała się właśnie gdzieś w przestrzeń. Na szczęście księżniczki okazało się, że metal można było również zakupić, ale i tutaj pojawiał się pewien dość spory problem
-Ile coś takiego kosztuje?- Zapytała się zaciekawiona. Coś czuła, że jak usłyszy cenę to zleci z krzesła, dlatego oparła się dłońmi o stół tak na wszelki wypadek. Możliwość wydania pieniędzy była u niej dość mocno ograniczona. Wszystkie jej wydatki były skrupulatnie śledzone, z resztą i tak nie mogła sama dysponować skarbcem pałacowym. Cesarz musiał wyrazić na to zgodzę, a ojciec na pewno nie zgodziłby się zainwestowanie w jakiś dziwny metal, który do niczego mu się nie przyda.

-Gdyby mnie zapali, to podejrzewam, że wcześniej czy później musieliby mnie wypuścić- Powiedziała spokojnie. W momencie gdyby wyszło na jaw kogo aresztowali, oraz gdyby ojciec uruchomił kilka ze swoich znajomości, może udałoby się jakoś wykaraskać z kłopotów, ale mimo wszystko nie chciała w praktyce sprawdzać tego czy ojciec faktycznie byłby w stanie wyciągnąć ją z niemal każdego kłopotu, dlatego szybko odrzuciła pomysł z kradzieżą. Lubiła ryzykować, ale nie aż tak. Przez moment zapadła cisza, którą to Elme wykorzystała, aby pochwalić się, że udało się jej dostać obiecaną konsole
-Nie dziwię się- Powiedziała, kiedy okazało się, że nim dziewczyna zdążyła się nią nacieszyć to ta została jej zabrana -Iron też wpadł w twoją pułapkę- Poinformowała ją o kolejnej ofierze jej genialnego pomysłu. Elme miała naprawdę sporo szczęścia w tym, że w jej zasadzki wpadli ludzie dość pokojowo nastawieni. A przynajmniej nie rzucali się z pięściami, kiedy wydarzyło się coś co im nie odpowiadało. Gdyby w jej sieć wpadł taki Bourner sytuacja mogłaby wyglądać zupełnie inaczej.
-Dzisiaj rano rozważałam piractwo, ale zebranie załogi nie byłoby takie łatwe. To raczej nie jest coś co trwa kilka godzin. Po za tym narysowanie planu statku to jedno, zbudowanie go to inna sprawa- Dodała i opadła nieco na oparcie krzesła czując już lekką rezygnację. Jeszcze większa rezygnacja weszła w nią, kiedy usłyszała ile kosztuje taka stal.
-Wiesz...- Mruknęła lekko zakłopotana, kiedy Elme uznała, że dobrym pomysłem będzie poproszenie o pożyczkę królową Akaviru
-Jedyne co od niej bym dostała to podpisany wyrok śmierci- Już to mogło Elme dać do zrozumienia, że Fawkes najwyraźniej wystartowała w turnieju nie pytając nawet o zdanie królowej
-A gdybym miała być z tobą szczera to ona mnie nawet nie zna. ale moje głowa zdecydowanie by ją ucieszyła- Dodała i zaśmiała się nerwowo. Cały czas miała nadzieję, że nie wpadnie na pomysł, aby jej ludzie patrolowali ulice Murivel w nadziei na odnalezieniu tego, kto śmiał w imieniu Królowej bez jej wiedzy wystartować w turnieju
-Jedyne co mam to pięćdziesiąt koron trochę brakuje- Zażartowała po czym utkwiła wzrok w talerzu dziewczyny. Poproszenie ojca o pieniądze byłoby równie samobójczą misją, co poproszenie królowej AKaviru.
-Tooooo jaki miałaś pomysł z tym piractwem?- Zapytała się po chwili milczenia chwytając się jednego z najbardziej realnych do zrealizowania pomysłów

Krótko mówiąc obydwie dziewczyny były po prostu spłukane, co w wypadku Rhiannon było jakimś żartem ze strony losu. Ona księżniczka, która żyła w pałacu, nosiła suknie oraz biżuterię których ceny mogłyby czasami może nawet przewyższać ten cholerny metal o który wszystko się teraz rozbijało, a mimo to nie miała przy duszy nawet złamanej korony. Nagle w najmniej oczekiwanym momencie odkryła jeden z kolejnych minusów bycia księżniczką. Tak naprawdę nie miała nic. Cały majątek należał do jej ojca, a jej jedynie łaskawie pozwalano z tego korzystać, o ile wizja była wspólna.
-Świetny pomysł- Dopowiedziała Masakakiemu w myślach -Iblee raczej nie będzie na tyle głupia, aby dać mi pożyczkę i liczyć na to, że kiedyś oddam. Nie wiadomo co wymyśli, może będę musiała przespać się z przypadkowo spotkaną osobą, a Legato...hmmm podejdę do niego i co powiem, cześć pożycz mi pieniądze- Może i miewała durne pomysły, może i często improwizowała, ale jeszcze na tyle ją nie pogięło, aby obcą osobę prosić o dofinansowanie. Z resztą też nie wiadomo jakie pomysły Legato by miał na spłatę długu. Chociaż bez sprzecznie łatwiej byłoby przed nim uciec. Nie wiedział, że Fawkes to ona. Wystarczyło ściągnąć maskę i po problemie, natomiast Iblee, tu mogłoby wszystko się komplikować
-Ale na budowę też potrzeba pieniędzy, a z moimi pięćdziesięcioma koronami raczej świata nie zwojujemy- Zauważyła przerywając tym samym wywód Elme dlaczego jej plany bycia piratem są dobre. Może i były, ale ponownie wszystko rozbijało się pieniądze, których żadna z dziewczyn nie miała
-Spójrzmy prawdzie w oczy. W naszych kieszeniach jest takie ubóstwo, że już bieda przestała piszczeć- Powiedziała i zaśmiała się. Mimo wszystko cała ta sytuacja była dość zabawna. Spotkały się dwie dziewczyny, które chciały zrobić coś ciekawego, ale jedynie aspekt finansowy ich blokował, bo fantazji odmówić im nie można
-Tak wiem, pamiętam- Rzuciła mimochodem w stronę Masakakiego, który postanowił przypomnieć jej o nadchodzącym treningu z Iblee. Rhiannon spojrzała na Elme i wstała od stołu
-Mam pewną rzeczy do zrobienia, ale w między czasie pomyślę nad znalezieniem jakiś funduszy, jeżeli się nie uda zbudujemy najwyżej tratwę- Powiedziała i zaśmiała się wesoło. W końcu kto powiedział, że statek musi być od razu okazały. Zetną kilka drzew, przywiążą sznurem i też jakoś to powinno się utrzymać, a jeżeli nic najwyżej będą mieć okazję do wykąpania się. Pożegnała się z Elme i wyszła z hotelu. Słońce już na dobre weszło na niebo, a po mieście zaczęło kręcić się zdecydowanie więcej ludzi
-Nie uważasz, że to jest naprawdę ironia losu. Żyje w pałacu, za który można by kupić całe wory tej cholernej stali, a sama mam przy sobie marne grosze i to z resztą nie moje- Odezwała się w stronę Masakakiego idąc w stronę domu Iblee. Znała już dobrze trasę, na tyle dobrze, że mogłaby iść z zasłoniętymi oczami. Zastukała w drzwi wybijając jakiś bliżej nieokreślony rytm i czekała aż Lucifer otworzy i powita ją z tą samą grobową miną.

Rhiannon weszła posłusznie, kiedy drzwi do domostwa Iblee się otworzyły. Nie myliła się co do tego kto je otworzy oraz z jaką miną. Chciała powiedzieć coś na temat tego, że gdyby Lucifer się chociaż trochę uśmiechnął to byłoby lepiej, ale z drugiej strony nie chciała sprawdzać co się wydarzy, kiedy ten z pozoru spokojny facet się zdenerwuje, dlatego wolała przemilczeć sprawę. Poszła posłusznie za przewodnikiem w stronę salonu, a tam dostrzegła już znajomą jej osobę, która jak zwykle kompletnie ją zignorowała.
-Hmmm ciebie też miło widzieć- Mruknęła w stronę Usagi, a kiedy nie uzyskała żadnej odpowiedzi wzruszyła ramionami i oparła się plecami o jedną ze ścian czekając aż Iblee zejdzie w końcu na dół. Na szczęście nie trwało to długo, bo cisza, jaka panowała w salonie w pewnym momencie aż wwiercała się w czaszkę Rhiannon. Nie była przyzwyczajona do takiego spokoju. Przeważnie wokół niej toczyły się jakieś rozmowy a i nie rzadko sama była częścią toczącego się dialogu. Teraz po prostu stała i nie bardzo wiedziała co miałaby ze sobą zrobić
-Wreszcie- Skomentowała, kiedy Iblee weszła do salonu.
-Dzisiaj jakoś przeważnie jestem wcześniej- Mruknęła i omiotła wzrokiem salon zupełnie tak jakby chciała znaleźć kogoś jeszcze. Masakaki jak na luźny dzień, dość mocno ją poganiał do działania na skutek czego faktycznie pojawiała się w różnych miejscach znacznie wcześniej niż powinna normalnie. A może to wina tego, że zaczynała za wcześnie dzień. Wzruszyła tylko lekko ramionami bardziej do samej siebie i ruszyła za Iblee, która tym razem wyczarowała dla niej iście górskie klimaty. Kiedy tylko przekroczyła próg jednych z wielu drzwi poczuła jak mroźny przejmujący wiatr podrywa jej włosy i uderza z całą siłą w jej ciało, utrudniając ruszenie się. Świeża warstwa śniegu sprawiała, że nieco się zapadała przez co ciężko było utrzymać jej z początku równowagę. Natomiast pomimo tej zamieci bez problemu dostrzegła miecz treningowy, do którego dopadła od razu, i zablokowała pierwszy atak Iblee i nie czekając na jej reakcję sama przeszła do ataku starając się zagonić ją nad przepaść tak szybko jak tylko mogła. Nie omieszkała przy tym również wykorzystać otoczenia. Śnieg świetnie się sprawdzał w roli chwilowego oślepiacza. Rzucony prosto w twarzy przeciwnika dawał jej chwilę na zmienienie pozycji na bardziej korzystną, natomiast sama zamieć jak i głębokość śniegu utrudniały ruchy, co można było w odpowiedni sposób wykorzystać.

Rhiannon dostrzegała gołym okiem swoje postępy. Zaczęła myśleć zdecydowanie na przód, już nie była tak pewna swoich ruchów, aby nie analizować tego, że każdy jej atak można w jakiś sposób zablokować. Dlatego, była w stanie odpowiedzieć na kilka ruchów Iblee tak, że parę razy dziewczyna miała spore kłopoty z obroną.
-Musiałby najpierw w ogóle na mnie spojrzeć- Odpowiedziała na jej zaczepkę. Nie mogła dać się wyprowadzić z równowagi, bo przecież o to w tym chodziło, i na arenie również może się z tym spotkać. Gadanina, tylko po to, aby zburzyć logiczne myślenie przeciwnika, było dość powrzechnie stosowaną taktyką.
W końcu trening się zakończył i przyszedł czas na ową tajemniczą "niespodziankę" jaką obiecała jej Iblee. Dziewczyna obserwowała, jak ta wyrzuca swój miecz przez drzwi, a zaraz potem bez słowa ostrzeżenia, wskoczyła w przepaść. Rhiannon otworzyła szerzej oczy i podeszła do krawędzi i spojrzała w dół. Spodziewała się dostrzec gdzieś na dole majaczącą krwawą plamę, a zamiast tego zobaczyła Iblee, która szusowała radośnie po zboczu góry.
-No chyba nie- Powiedziała do siebie, kiedy dotarło do niej, że powinna była zrobić dokładnie to samo. Rozejrzała się dookoła, aby się upewnić, że nie ma żadnej łatwiejszej drogi zejścia. Niestety ku jej rozczarowaniu żadnych schodków nie znalazła.
-No dobra, przynajmniej przed śmiercią będę miała niezłe przeżycia- Mruknęła i poszła w ślady Iblee zeskakując prosto w dół. Napięła mocniej mięśnie w nogach, kiedy wylądowała na miękkim śniegu i podobnie jak dziewczyna wcześniej, tak teraz ona zjeżdżała prosto w dół. Na ostatniej prostej nogi już odmówiły jej posłuszeństwa i resztę trasy pokonała na własnym tyłku zatrzymując się tuż pod nogami Iblee.
-No to niezła była przejażdżka- Powiedziała, wstając i otrzepując tyłek z pozostałości śniegu. Ruszyła za dziewczyną, która zaprowadziła ją do jakiejś gospody Na prośbę Iblee schowała miecz oraz zdjęła maskę. Po wejściu do środka od razu uderzyło ją przyjemne ciepło, i dopiero wtedy poczuła jak bardzo zmarzła podczas treningu. Skinęła tylko lekko głową w stronę mężczyzny, który stał za barem, a kiedy została przedstawiona uśmiechnęła się lekko w jego stronę.
Ruszyła za Iblee w stronę sali i usiadła obok niej przy jednym z okrągłych stolików
-Myślałam, że te wszystkie tereny to tylko iluzja. Chcesz mi powiedzieć, że w swoim domu masz coś w rodzaju portali do różnych lokacji?- Zapytała się wyraźnie zaciekawiona tym tematem.

Elme: Pościg za Snem

Elme nie wiedziała co się wydarzyło, że znalazła się w tym dziwnym zaułku, przez moment rozglądała się zdezorientowana wokół siebie by dostrzec wysokie, na około 10 metrów w górę postawione ściany, które były po obu jej stronach oraz za nią, zdając sobie sprawę, że jedyna droga, jaką miała to droga przed nią.
W tym miejscu panował półmrok, jednak mimo tego dziewczyna całkiem dobrze mogła spostrzec okolice, ponure miejsce wraz ze skalistymi ścianami, które wskazywały jej jedyny korytarz było otoczone mgłą. Elme spojrzała w górę by dostrzec niebo, zasłonięte kłębami czarnych wręcz chmur z których nie mogła dostrzec nawet jednego samotnego snopu światła, to miejsce było niemalże bez życia.
Zielonowłosa powolnym krokiem zaczęła iść przed siebie raz po raz rozglądając się w około i przebijając się przez tę mgłę, która chociaż wydawała się gęsta, to jednak przepuszczała przez siebie widok co pozwalało dziewczynie na dostrzeżenie tego co kryje się przed nią, jednak to nie napawało większym optymizmem, gdyż dziewczynie nie zajęło długo by zrozumieć, że jest w labiryncie. Po pierwszym rozwidleniu i napotkaniu pierwszej ściany zorientowała się, że jest to pułapka przez co nieco przyspieszyła kroku by móc powrócić do wcześniejszego miejsca i obrać drugą drogę.
Elme błąkała się tak przez dłuższy okres, próbując jakkolwiek zapisać w głowie, gdzie już była by nie wracać przypadkiem do poprzednich miejsc a w międzyczasie starała się zwalczyć uczucie wyobcowania i chłodu jakie to miejsce roztaczało wokół siebie lecz nawet gdy starała się o tym nie myśleć, ponurość i samotność potrafiły ją dopaść, szczególnie gdy towarzyszył im fakt, że nie wiedziała nawet skąd się tu wzięła i dlaczego tutaj się błąka...
Elme kierowała się do kolejnego rozwidlenia, gdy nagle z oddali dostrzegła jakąś postać, która przechodziła przez ową drogę, zielonowłosa poczuła w duchu ulgę, że nie jest tutaj sama i momentalnie przyspieszyła kroku machając ręką by zwrócić na siebie uwagę tej osoby.
- Hej! Poczekaj! Ciebie też tu wciągnięto?
Zaczęła wołać by zwrócić na siebie uwagę, co wydawać by się mogło udało się, postać zatrzymała się zaś Elme im bliżej była, tym bardziej mogła spostrzec, że była to dziewczyna, miała długie, poza pas włosy oraz luźną koszulkę odsłaniającą ramiona i długie spodnie, przez mgłę Elme nie mogła jeszcze spostrzec twarzy nie mniej jednak widziała, że ta dziewczyna skierowała głowę w jej stronę.
Gdy już była blisko, Elme wyraźnie odetchnęła z ulgą, nawet na jej twarzy pojawił się uśmiech, jednak wówczas mogła usłyszeć delikatny, radosny a zarazem niewinny chichot ze strony dziewczyny, która momentalnie zaczęła biec uciekając na moment Elme sprzed oczu, zielonowłosa jak na zawołanie ruszyła w pościg za tą dziewczyną.
- Czekaj! Nie zrobię Ci krzywdy!
Wołała biegnąc za tajemniczą dziewczyną, która zdawała się nie chcieć zatrzymać a jej radosny chichot, który wydawała z siebie od czasu do czasu, odbijał się echem od ścian, długie, jak Elme spostrzegła białe włosy dziewczyny falowały w pędzie a ona sama wydawać by się mogło ani myślała o zatrzymaniu się.
Dziewczyny tak biegły do skrzyżowania, gdzie tajemnicza dziewczyna skręciła w prawo a Elme ruszyła tuż za nią, jednak po około 200 metrach odkryła... Ścianę przed sobą, przez moment wpatrywała się w nią próbując zrozumieć co się stało, gdy za sobą usłyszała znów ten radosny dziewczęcy chichot, odwróciła się by spostrzec dziewczynę, która znów uciekała przed nią skręcając tym razem w inną stronę.
Elme nie wiedziała czemu ją ściga, może to poczucie samotności w tym miejscu a może miała przeczucie, że dziewczyna zna odpowiedź skąd się tu wzięły? Nie mogła tego wyjaśnić, w tym momencie jedynie liczyło się dla niej by złapać tę tajemniczą postać i domagać się wyjaśnień.
Biegły tak przez dłuższy czas aż na chwilę Elme straciła dziewczynę z oczu, jednak korytarze były teraz proste, bez żadnych rozwidleń co pozwoliło jej łatwo namierzyć dokąd ta tajemnicza persona mogła się udać, wówczas po prostu ruszyła za nią aż odkryła schody na górę, przez chwilę wahała się czy iść, jednak ostatecznie zaczęła wchodzić po stopniach aż dostała się na wyższe piętro.
Ściany były niższe oraz węższe na tym piętrze, miały około 5 metrów wysokości zaś były szerokie na tyle, by dwie osoby mogły stać obok siebie, mgła również była bardziej przejrzysta przez co dziewczyna mogła o wiele łatwiej dostrzec dalszą okolicę a i dzięki temu dostrzegła sylwetkę tajemniczej dziewczyny, która akurat skręcała w lewo, Elme ponownie za nią ruszyła z rozpędem by w nie długim czasie znów mieć ją na widoku i próbować pochwycić ale uciekinierka zdawała się wręcz nie męczyć tym ciągłym biegiem i wciąż trzymała dystans między nimi.
W pewnym momencie Elme wyciągnęła rękę przed siebie a z jej rękawa wyleciały trzy białe, błyszczące wstęgi, którymi chciała opleść ciało białowłosej, nie mniej jednak gdy już je owijały, postać rozpłynęła się, wówczas Elme dostrzegła ją przed sobą, lecz nieco dalej, wciąż uciekającą.
Na ten widok Elme otworzyła szeroko oczy.
- W-widmowy krok? Skąd znasz tę technikę?
Zapytała bardziej siebie po cichu niż dziewczyny, w głowie zielonowłosej pojawiły się najczarniejsze scenariusze a ilość pytań drastycznie wzrosła, Elme momentalnie ruszyła przyspieszając nawet swój pęd by zmniejszyć dystans jaki je dzielił, zmrużyła nieco swoje oczy a na jej twarzy pierwszy raz od dawna pojawiła się powaga a nawet i determinacja połączona z gniewem, co mogło sugerować tylko jedno... Żarty się skończyły.
Chociaż na początku Elme zdawała się dalej ścigać dziewczynę to w pewnym momencie zielonowłosa po prostu błyskami teleportowała się tuż przed nią lub za nią, by próbować pochwycić uciekinierkę, która niemalże w ostatnim momencie odskakiwała i zmieniała kierunek swojego biegu, jednak zielonowłosa nie przestawała, do pewnego momentu ścigała ją teleportacją lecz ostatecznie postanowiła nieco zmienić swoją strategię, szybkimi skokami odbijała się od ścian aż w końcu wylądowała na ich górze, zgrabnie biegnąc po niej przeskakiwała od jednej do drugiej aż w końcu wyprzedziła uciekinierkę i skoczyła na nią z wyciągniętymi rękoma by ją schwytać.
- Mam Cię!
Zawołała gdy była już blisko, lecz wówczas ciało białowłosej rozpadło się niczym rozbite szkło a zielona energia rozleciała się wokół. Elme opadła na ziemię z ugiętymi nogami po czym wyprostowała je, zaczęła się rozglądać wokół siebie widząc tę zieloną energię, która nie opadała, wciąż unosiła się wokół niej aż w pewnym momencie zaczęła się zbierać przed nią by uformować jasno-zielone światełko, które delikatnie unosiło się przed dziewczyną.
Zielonowłosa delikatnie wyciągnęła ręce a światełko niemalże opadło na jej dłonie, wciąż lekko unosząc się nad nimi zatrzymało się, w tym momencie mgła oraz otaczające ich ściany zniknęły a miejsce oświetliło promieni słońca, zamiast kamiennej podłogi Elme poczuła trawę pod stopami i gdy rozejrzała się kątem oczu, spostrzegła, że jest na jakimś wzgórzu a pogoda na niebie była wręcz wymarzona, zielonowłosa szybko wróciła wzrokiem do światełka, znała je, dusze które otaczają ten świat pojawiają się często w takich postaciach, szczególnie te nowe. Sama Elme nie raz trollowała swoją przyaciłkę, Sumire wmawiając jej, że jest w ciąży i podkładając takie dusze, lecz też raz pokazała jej dusze jej przyszłego dziecka aż w końcu Sumire wraz ze swoim partnerem, Otoshim, doczekali się swojej małej istotki.
Teraz jednak miała przed sobą, dosłownie w dłoniach zupełnie inną duszę, była większa niż te, które zazwyczaj widziała, pełna życia, sił i ciekawości, mnóstwo pozytywnych uczuć się z niej wydobywało, nigdy nie czuła tego tak wyraźnie jak teraz, było to niesamowite uczucie.
- Jeszcze nie czas, byśmy się spotkały, ale będę na Ciebie czekać, Mamo.
Usłyszała z wnętrza tego światełka ten dziewczęcy głos, wówczas wszystko się rozjaśniło, oślepiając zszokowaną zielonowłosą.

************************************************

Elme obudziła się słysząc głośne walenie do drzwi od jej pokoju hotelowego, leniwie wstała z łóżka i otworzyła je by ujrzeć Fawkes, która najwidoczniej nie mogła spać, wpuściła dziewczynę do środka i szybko pochwyciła swoje rzeczy by móc się przebrać po czym poszła do łazienki.
Po zdjęciu piżamy wskoczyła pod prysznic i spokojnie puściła wodę, lecz jedna myśl nie mogła opuścić jej głowy.
- "Jeszcze nie czas, byśmy się spotkały, ale będę na Ciebie czekać, Mamo" - Rozbrzmiewało w jej głowie.
- Czy to był tylko sen?
W tym pytaniu bardziej próbowała przekonać samą siebie że tak było, niż odkryć odpowiedź, ta myśl nie dawała jej spokoju i nawet po wyjściu spod prysznica i udaniu się na stołówkę próbowała zachowywać się normalnie, jak to zwykła Elme, jednak humor jej nie dopisywał, myślami zdawała się być gdzie indziej i chociaż wspominała o piratach w ramach żartu, to jednak gdzieś ciągle uciekała do tego snu, na szczęście Fawkes nie spostrzegła tej zmiany w zachowaniu, chociaż mogło tak być przez to, że dziewczyny ledwo się znały.
Po pożegnaniu się Fawkes uciekła za kolejnymi planami a Elme w spokoju dojadała swoje śniadanie.
- "Będę na Ciebie czekać, Mamo."
Powtórzyła po cichu do siebie po czym spuściła wzrok, westchnęła cicho po czym wzięła gryza tosta i popiła sokiem.
- Muszę pozbierać te cholerne sieci....

Ible skierowała swój wzrok na Rhiannon i cierpliwie słuchała jej wypowiedzi na temat domu, który niby kocha ale ucieka od niego oraz o tym, że nigdzie nie zagrzeje miejsca, po słowach księżniczki, szlachcianka spokojnie skierowała głowę w stronę kominka i przyglądała się tam trzaskającemu płomieniowi.
- Rozumiem Cię... Też tak kiedyś myślałam.
Zaczęła spokojnym głosem, jej ton był zupełnie inny niż zwykle, ta zazwyczaj pełna entuzjazmu i ambicji kobieta o podekscytowanej tonacji pełnej wdzięku dzisiaj zabrzmiała wręcz melancholijnie po wypowiedzi Rhiannon a jej wzrok skupiony na ogniu wydawał się tonąć w tych płomieniach.
- Też kiedyś tak myślałam, w pewnym momencie mojego życia też tak myślałam. Byłam zagubiona i samotna wówczas... To był jeden z najgorszych okresów w moim życiu, wtedy też podliczałam ile błędów zrobiłam podczas tego życia... W każdym razie.
Iblee odwróciła się do Rhiannon i posłała jej ku zaskoczeniu, ciepły uśmiech, nie był on jednak tym samym uśmiechem, który księżniczka przywykła widzieć w pałacowych komnatach, jej spojrzenie było pełne swoistych uczuć, nie było takie puste i sztuczne, wystawione na pokaz a kąciki ust nieco bardziej uniesione, całość Iblee teraz nadawała jej prawdziwy urok i stwarzały otoczkę ciepłej i wrażliwej osoby, która nie powinna zgrywać nawet arystokratki.
- Tak naprawdę nie znasz jeszcze tego świata, nie wiesz jaki jest piękny, ile miast, metropolii, wiosek i krain jest przed Tobą... Nie będzie to łatwe, znaleźć nowy dom, ale uwierz, w końcu go znajdziesz... Miejsce gdzie będziesz się dobrze czuć.
Odpowiedziała spokojnie po czym skierowała wzrok na stół a jej spojrzenie i uśmiech nieco wygasły, wydawała się myśleć, a wówczas to księżniczka postanowiła mówić dalej, wtedy Iblee ponownie uniosła swój wzrok i przechyliła delikatnie głowę na bok.
- Źle się z tym czujesz? Z faktem, że stawiasz wszystko na jedną kartę i w dodatku niepewną? Łatwo postawić życie, ale z godnością jest trudniej... Zgodziłaś się na ten układ, podejmując tę decyzję pokazałaś swoją determinację i idziesz na przód by pokazać, że nie są to tylko słowa na pokaz. Chcesz być lepsza od matki? Moim zdaniem już jesteś, bo miałaś odwagę zrobić pierwszy krok a nie tylko czekać.
Dodała gdy znalazła okazję, chcąc uzmysłowić jej to jakie decyzje podjęła podkreśliła również diametralną różnicę między nią a jej matką, która też przyczyniła się do porażki Mari z jej marzeniem a rozpoczęciem Rhiannon realizowanie jej celu.
W końcu do pomieszczenia wszedł Hawajczyk, mężczyzna niósł z elegancją w dłoni drewnianą, okrągłą tackę na której były ułożone dwa duże kufle i mała miseczka wypełniona piankami, mężczyzna podszedł spokojnie do stolika dziewczyn i położył tackę na nim, po czym przysunął sobie krzesło i usiadł opierając od razu łokcie na stole, nieco się zgarbił a następnie skierował głowę w stronę Iblee, która niczym na zawołanie zmieniła mimikę twarzy na swoją dość standardową i skierowała wzrok na mężczyznę.
- Więc... Co Cię tu sprowadza?
Zapytał z zaciekawieniem, delikatnie mrużąc oczy obserwował dziewczynę mierząc ją od czubka głowy aż do talii.

- Wiesz, czasem wypada odwiedzić dawnych znajomych i dobić jakiś interes, nie uważasz?
Zaczęła subtelnie Iblee delikatnie pochwytując w swoje zgrabne dłonie kufel i unosząc go po czym biorąc delikatnego łyka, mężczyzna zaś uśmiechnął się wyraźnie, czym ukazał swoje zainteresowanie na słowo "interes", mogło to jasno podkreślać jego status oraz ogólne zainteresowanie dobiciem targu.
- W każdym razie, jak się sprawy mają?
Zapytała zaciekawiona a mężczyzna delikatnie się uniósł, zaś na jego twarzy pojawił się dumny uśmiech, co sugerowało tylko jak dobrze sobie radzi.
- A... Widzisz, po podpisaniu kontraktu z Sidorowiczem i dostaniu dostępu do jego asortymentu to już sielanka, zebrałem kilku świetnych ludzi do odnajdywania cudeniek i teraz opływam powoli w bogactwie. Jeśli dobrze pójdzie to za 5 lat mógłbym przejść na emeryturę, kupić prywatną wyspę i żyć na niej jak król... Ale jeszcze popracuję, ktoś musi ogarniać ten interes.
Odpowiedział rozochocony swoimi osiągnięciami,.
- Nie będę Ci dokładnie mówił ile obecnie zarabiamy dziennie, ale po tygodniu moje konto dostało 8 cyfrową wartość.
Dodał po chwili szczerząc nieco swoje zęby zaś sama Iblee jedynie słuchała go w milczeniu i z widocznym zaciekawieniem, chociaż nie mogło być pewnym to, czy faktycznie była tym zainteresowana, czy słuchała z czystej grzeczności?
- I to wszystko przez to, że wstąpiłeś do wojska, bo dziewczyna dała Ci kosza... Pewnie teraz tego żałuje.
Odparła delikatnie chichocząc a sam Hawajczyk zaśmiał się z tej anegdotki, nie mniej jednak dla samej Rhiannon mógł się już rysować obraz relacji między tą dwójką, znali się, na tyle dobrze by móc nawet przy obcej osobie rozmawiać swobodnie i chociaż zdawać by się mogło nie widywali się często, to jednak ta relacja była dla nich trwała.
- W każdym razie...
Zaczęła spokojnie Iblee wyjmując spod materiału swojego stroju złożoną na dwa razy karteczkę po czym podała ją mężczyźnie, który niemalże od razu ją rozwinął i skupił wzrok na tekście.
- Będę tego potrzebowała, na jak najszybciej.
Wyjaśniła w pełni a mężczyzna jedynie wczytywał się w "zamówienie" co jakiś czas nieznacznie kiwając głową z odruchu, w myślach odhaczając co z tej listy może mieć od razu na stanie.
Dopiero po chwili skierował wzrok na błękitnowłosą i nieco przechylił głowę w bok.
- Planujesz wojnę, Iblee o Nikłym Uśmiechu?
Zapytał już znacznie poważniej podczas gdy jego rozmówczyni spokojnie brała łyki gorącej czekolady przymykając przy tym swoje błękitne oczy, dopiero gdy odstawiła kufel na stolik, delikatnie splotła swoje dłonie i posadziła je spokojnie, to otworzyła swoje oczy skupiając wzrok na mężczyźnie.
Na jej twarzy widniał wesoły, niemalże niewinny uśmieszek, który w normalnych sytuacjach nie wzbudzałby żadnych podejrzeń, jednak teraz mogło być jasne, że to oznaczało coś więcej, plus zamówienie, które składała sama Iblee... To było naprawdę coś podejrzanego, jednak milczenie kobiety tylko dawało do zrozumienia, że nie ma zamiaru się tłumaczyć.
- W każdym razie, około 60% z tych rzeczy mamy na stanie, resztę mógłbym dostarczyć do około tygodnia, odpowiada Ci to?
Zapytał a błękitnowłosa kiwnęła delikatnie głową po czym skierowała się do Rhiannon.
- Hawajczyk jest handlarzem współpracującym z gildią kupiecką, dosłownie może sprowadzić każdy towar w dobrej cenie, gdybyś czegoś potrzebowała, wystarczy zapytać. A właśnie!
Powróciła z powrotem do Hawajczyka i uśmiechnęła się.
- Rhiannon ma... Drobne problemy w swoim życiu rodzinnym i stara się nieco odciąć od tego, jest młoda ale całkiem zdolna i jak uda się jej wyrwać to potrzebowałaby sensownej pracy z dreszczykiem... Mógłbyś dać jej swoją wizytówkę? Gdy wszystko się unormuje, mogłaby pracować dla Ciebie, nawet mogłabym poświadczyć o niej, nie padnie zbyt szybko.
Zaproponowała a mężczyzna od razu skierował wzrok na dziewczynę, wzrokiem zjeżdżał raz po raz od góry do dołu aż ostatecznie zatrzymał się i swoim wzrokiem świdrował oczy księżniczki próbując doszukać się czegoś w nich, jednak ostatecznie uśmiechnął się lekko i z kieszeni swojej hawajskiej koszuli małą wizytówkę i podał ją szarowłosej.
- No cóż... Skoro możesz za nią poświadczyć, to można spróbować. Rhiannon, tak? Odezwij się gdy będziesz czegoś potrzebowała lub szukała pracy, chętnie pomogę.
Odparł z dość pozytywnym akcentem po czym spokojnie wstał i przeciągnął się.
- Pójdę stanąć za barem, gdybyście czegoś potrzebowały, przyjdźcie.
Oznajmił i spokojnie udał się do wyjścia zaś Iblee tylko w ramach podziękowania kiwnęła delikatnie głową po czym odwróciła wzrok i znów skierowała się w kominek obserwując palący się w nim ogień.